وبلاگ اوپتيما

زمانی که اطلاعات از طریق اینترنت جابجا می شوند، باید تمهیداتی برای انتقال امن آن ها فراهم کرد تا اطلاعات به صورت کامل به طرف مقابل برسند و هیچ کس نتواند آن ها را هک کند. به همین منظور، پروتکل های امنیتی شبکه به وجود آمده اند که امنیت سِرور، شبکه یا وب سایت را فراهم کنند. در ادامه با خانه هوشمند اویو همراه باشید.

پروتکل TCP/IP

پروتکل ارتباطات اصلی اینترنت است و خود شامل دو پروتکل TCP و IP می شود. این پروتکل امنیتی در سال ۱۹۸۹ در سیستم عامل Unix توسعه پیدا کرد. هدف از این توسعه، ارتباط بی زحمت میان کامپیوترها و انتقال اطلاعات در طول شبکه بود.

پروتکل HTTP

بر اساس وب جهان گستر (www) عمل می کند که پیام را در اطراف شبکه منتقل می نماید. مثلا زمانی که کاربر وارد مرورگر شده و URL را وارد می کند، URL از طریق HTTP پیام را به سرور وبی که کاربر درخواست داده انتقال می دهد.

پروتکل UDP

پروتکلی است که به TCP اضافه می شود و بر روی عدم محرمانگی و قطع اتصالات میان نرم افزارهای اینترنتی تمرکز می کند.

پروتکل TCP

یک پروتکل استاندارد است که بیان می کند چگونه ارتباطات شبکه را با استفاده از نرم افزارهایی مدیریت کرد که می توانند داده ها را انتقال دهند.

جهت کسب اطلاعات پیرامون ترموستات هوشمند اینجا کلیک کنید.

پروتکل FTP

معمولا برای ارسال فایل ها در اینترنت استفاده می شود.

پروتکل SSH

بر روی عملیات شبکه تمرکز و یک راه ایمن برای ایجاد دسترسی از طریق ریموت کامپیوتر فراهم می کند. SSH مراحل احراز هویت بین دو کامپیوتر متصل به اینترنت را فراهم می نماید.

پروتکل DNS

یک فهرست راهنما از نام های دامنه که به آدرس IP ترجمه شده اند را نگهداری می کند.

پروتکل TLS

بر اساس SSH عمل می کند اما بیشتر بر روی صحت و محرمانه ماندن داده ها تمرکز دارد. TLS به طور گسترده برای مرورگرهای وبی استفاده می شود که یک انتقال امن از طریق شبکه مانند IP حاوی صدا، اتصالات VPN و غیره را فراهم می کند.

پروتکل DHCP

یک پروتکل شبکه ای است که آی پی میزبان شامل آدرس آی پی، یک مدخل پیش فرض و ماسک زیرشبکه را فراهم می کند.

بیشتربخوانید... سنسور هوشمند اویو

پروتکل MAC

به لایه پیوند داده (data link) که لایه دوم است اختصاص دارد. این پروتکل امنیتی بر روی سیستم هایی تمرکز می کند که ارتباطات را با شبکه های محلی به اشتراک می گذارند. MAC به عنوان کارت واسطه شبکه برای انتقال بسته های داده از یک دستگاه به دیگری و از طریق یک کانال اشتراکی عمل می کند.

منبع

زمانی که اطلاعات از طریق اینترنت جابجا می شوند، باید تمهیداتی برای انتقال امن آن ها فراهم کرد تا اطلاعات به صورت کامل به طرف مقابل برسند و هیچ کس نتواند آن ها را هک کند. به همین منظور، پروتکل های امنیتی شبکه به وجود آمده اند که امنیت سِرور، شبکه یا وب سایت را فراهم کنند. در ادامه با خانه هوشمند اویو همراه باشید.

پروتکل TCP/IP

پروتکل ارتباطات اصلی اینترنت است و خود شامل دو پروتکل TCP و IP می شود. این پروتکل امنیتی در سال ۱۹۸۹ در سیستم عامل Unix توسعه پیدا کرد. هدف از این توسعه، ارتباط بی زحمت میان کامپیوترها و انتقال اطلاعات در طول شبکه بود.

پروتکل HTTP

بر اساس وب جهان گستر (www) عمل می کند که پیام را در اطراف شبکه منتقل می نماید. مثلا زمانی که کاربر وارد مرورگر شده و URL را وارد می کند، URL از طریق HTTP پیام را به سرور وبی که کاربر درخواست داده انتقال می دهد.

پروتکل UDP

پروتکلی است که به TCP اضافه می شود و بر روی عدم محرمانگی و قطع اتصالات میان نرم افزارهای اینترنتی تمرکز می کند.

پروتکل TCP

یک پروتکل استاندارد است که بیان می کند چگونه ارتباطات شبکه را با استفاده از نرم افزارهایی مدیریت کرد که می توانند داده ها را انتقال دهند.

جهت کسب اطلاعات پیرامون ترموستات هوشمند اینجا کلیک کنید.

پروتکل FTP

معمولا برای ارسال فایل ها در اینترنت استفاده می شود.

پروتکل SSH

بر روی عملیات شبکه تمرکز و یک راه ایمن برای ایجاد دسترسی از طریق ریموت کامپیوتر فراهم می کند. SSH مراحل احراز هویت بین دو کامپیوتر متصل به اینترنت را فراهم می نماید.

پروتکل DNS

یک فهرست راهنما از نام های دامنه که به آدرس IP ترجمه شده اند را نگهداری می کند.

پروتکل TLS

بر اساس SSH عمل می کند اما بیشتر بر روی صحت و محرمانه ماندن داده ها تمرکز دارد. TLS به طور گسترده برای مرورگرهای وبی استفاده می شود که یک انتقال امن از طریق شبکه مانند IP حاوی صدا، اتصالات VPN و غیره را فراهم می کند.

پروتکل DHCP

یک پروتکل شبکه ای است که آی پی میزبان شامل آدرس آی پی، یک مدخل پیش فرض و ماسک زیرشبکه را فراهم می کند.

بیشتربخوانید... سنسور هوشمند اویو

پروتکل MAC

به لایه پیوند داده (data link) که لایه دوم است اختصاص دارد. این پروتکل امنیتی بر روی سیستم هایی تمرکز می کند که ارتباطات را با شبکه های محلی به اشتراک می گذارند. MAC به عنوان کارت واسطه شبکه برای انتقال بسته های داده از یک دستگاه به دیگری و از طریق یک کانال اشتراکی عمل می کند.

منبع